بازگشت
وطنم
وزیر اویستا وزیر اویستا


        


ملک بی‌ پا و سرو زار شده است                      مبع اذیت و آزار شده است


رنج میبارد ازدر و دیوار           خشم و خون مایه ای اضرارشده است


جایگه گسترش آتش جنگ                      منزل مردم بیکار شده است


صاحبان وطن اند خوار و ذلیل                   هر کجا مامن اغیار شده است


همه جا نومیدی همه جا دشواری                دست و پاگیر و گرانبار شده است


تعصب و تفرقه و جهل و جنون                  حامی‌ عدّه آای آشکار شده است


آنچه ناید بخیالت موا فق                 گرگ درنده آای غمخوار شده است

 

آنکه شرمنده ای نادانی بود               مصلحت گوی هر آن کار شده است


گأه رفتن گریست طفلک او              نیمه جان مادری سنگسار شده است


 شهر مزار ماه جون
 
                    
نکته ها
به اقتفای غزل مولانا کبیر

                                                                                    دوست تا جکستانم                 

      

 آنرا که نصیب سیل و صفا شد شده باشد               شا یسته ای هر مهر و وفا شد شده باشد


 زنهار اگر خمّ شود  ا آبروی تعصب                    وارسته ای کز‌ رنج رها شد شده باشد


 گر لطف سخن مظهر شادی و نشاط است                 این مایه ای تسکین و شفا شد شده باشد  

      

 در مکتب و تعلیم سخن ازدادو دهش بود                         اینگونه، اگر آب بقا شد شده باشد

      

  بیگانه به بیچارگی ما نکند رحم                   سر رشته اگر دوست نما شد شده باشد

       

 تدبیر بیاموز از این مرد خردمند                    هر نکته ای لازم که ادا شد شده باشد

       

  امواج حوادث بگسست خلو ت یاران                       سر گشتگی جبری ما شد شده باشد

              


December 20th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان